Ο Μοριάς στα χρόνια των Βενετών, Athènes, EIE, 14-21-28/05 ; 4/06

Quatre conférences consacrées à la Morée sous domination vénitienne entre 1686 et 1715

Με τη συνθήκη της διανομής της βυζαντινής αυτοκρατορίας μεταξύ των νικητών της Δ’ Σταυροφορίας, η Βενετία θα λάβει, το 1204, την ΒΔ Πελοπόννησο από την Πάτρα ώς τη Μεθώνη και από τα Καλάβρυτα ώς περίπου τη Φυγάλεια, καθώς και την επαρχία Λακεδαιμονίας. Ωστόσο αφετηρία για την πολιτική εξάπλωση της ναυτικής δημοκρατίας του Αδρία στην περιοχή θα αποτελέσει η Συνθήκη της Σαπιέντζας το 1209, με την οποία κατοχύρωσε την κυριαρχία της στα λιμάνια της Μεθώνης και της Κορώνης. 

Η ιστορία της βενετικής κυριαρχίας στον Μοριά χωρίζεται σε δύο περιόδους. Κατά την πρώτη, η οποία εκτείνεται από το 1209 έως το 1540 και συμπίπτει με την οικονομική ακμή της Βενετίας στην Ανατολική Μεσόγειο, θα περάσουν στον πολιτικό της έλεγχο, μέσα από μια διαδικασία προσκτήσεων σε διαφορετικές εποχές και για διαφορετικά χρονικά διαστήματα, εκτός από τα δύο μεσσηνιακά λιμάνια, το Άργος, το Ναύπλιο, η Μονεμβασία και η Πάτρα. Η δεύτερη Βενετοκρατία, όπως ορίζεται η βραχύβια βενετική κατοχή της Πελοποννήσου από το 1685 έως το 1715, συνέβη σε μια εποχή κατά την οποία η Βενετία, εξασθενημένη και σε παρακμή πλέον, αδυνατούσε να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην Ανατολή. 

Με αφορμή την προβολή του ιστορικού ντοκιμαντέρ «Της Βενετιάς τ’ Ανάπλι (1388-1540, 1686-1715)», οι έξι ομιλητές του κύκλου εξετάζουν, στο πλαίσιο των επιδιώξεων της Βενετίας στην περιοχή και μέσα στα σύνθετα ιστορικά συμφραζόμενα της κάθε εποχής, πώς η Γαληνοτάτη κατέλαβε και οργάνωσε τον χώρο, τι επιπτώσεις είχε η κυριαρχία της στην κοινωνία και πώς αυτό αποτυπώνεται στον καθημερινό βίο.